අගේ ඇති දෙයක්!

හැබෑවටම ඒ දේ කොයි තරම් අමාරු වුණාද? එදා අපි බොහොමයක් දෙනෙක් අත් විඳි අපහසුකම් පිරි ගමනක ගිමන් හලක් දුටු දිනක් යැයි මට හිතුණා.

අපි හැම දෙනාටම අපූරු දේ එදිනෙදා සිදුවුණත් ඒ දේවල් කොයි තරම් හිතට දැනෙනවාද කියන්න අපිට මතක නැති වෙන්නේ මේ කඩිමුඩියේ දුවන දිවීමම වෙන්න පුළුවන්. හැබැයි සමහරක් දේ අපේ හිතේ ඇති කරන අපූරු සංවේදනා හිතේ කොයි තරම් වෙනසක් ඇති කරනවාද යන්න මට පසක් වුණ තවත් සිදුවීමක් එදා සිදු වුණා.

ගෙදර හරිම කලබලයක් ඇති වුණා මතකයි. ඒ තරම් පහසු වුණේ නෑ අවශ්‍යතාව පැහැදිලි කරන එක. විවිධ දෙනා ගෙදරට ආ නෑදෑයින් පවා ඒ ගැන විවිධ අදහස් පළකලා මතකයි. හැබැයි බොහොමයක් දෙනෙක්ට තමන් කියන දෑ ගැන විශ්වාසයක් තිබුණේ නෑ. ඇත්තටම ඔව්නට තබා මේ ඕනෑකම ගැන පොලොවේ හැපෙන්නට තරම් හේතුවක් මට තිබුණාද යන්නත් එහි ඇති ඕනෑකම ගැන කියන්නට දැනුමක් තිබුණාද යන්නත් හැබෑවටම මටත් සැකයක් වුණා. අවසානයේ බොහෝ වෙලාවට වුණා වාෙග් අප්පච්චි බොහෝ දෙනාගේ විරුද්ධත්වය මැද මට මෝඩමයක් අරන් දුන්නා. කිබ56 මෝඩමය තුලින් අන්තර්ජාලයට සම්බන්ධ වුණ දවස අපූරු දවසක් වුණා.

ඒ මීට වසර 15කට විතර කලින්, මුලින්ම ඉන්ටර්නෙට් කියන දේ හැබෑවටම පාවිච්චි කරන්න ලැබුණු අවස්ථාව. ඉංග්‍රීසිය ටිකක් අත පත ගා ගෙන ජාලයේ සරන්න පුළුවන් වුණත් බොහොම ඉංග්‍රීසි වෙබ් අඩවි කියවා බැලුවත් අපේ දේවල් ගැන යමක් හොයාගන්න තිබ්බ ඉඩ කඩ හරිම අඩුයි. ඒ හිංදමද කොහෙද ඉ-මේල් හැරුණු කොට වෙන දෙයක් ලියා ගන්න අමාරු වුණේ. මට මතක හැටියට හැමදාම වගේ සිංහල බසෙන් ලියවිලා තියෙන යමක් අැති තැන් හොයන්න අපි උනන්දු වුණා. එහෙම දෙයක් හොයා ගැනීම හරියට කාන්තාරයක වතුර හොයා ගත්තා වගෙයි හිතට දැණුනේ. එ් දවස් වල තිබුණු අපූරු සිංහල අඩවි ගැන අමතක වුණේම නැත්තේ එ් නිසා විය යුතුයි.

මේ හැම දේම ලියන්න හිතුවේ ඒ දවස් වල අපි හිතපු පතපු දෑ මේ වන විට සිද්ධ වෙමින් යන හිංදයි. සැබැවින්ම සිංහල යුනිකෝඩය අපේ අන්තර්ජාල අන්තර්ගතවලට හැබෑම වෙනසක් එකතු කලා. මම හිතන විදිහට පහු ගිය වසර 5 ඇතුලත අපේ රටේ පාසැල් ලියන්නන්ගේ ඉඳන් වෘත්තීයමය ලියන්නන් දක්වා අන්තර්ජාලයට එකතු කරපු අන්තර්ගතයන් ඊට පෙර වසර 20ට ම වඩා වැඩි ඇති.

හැබැයි කාලයක ඉඳන් සිංහල ලියන්නන්ට තිබුණු ප්‍රධානම ප්‍රශ්නේ තමයි අවශ්‍යතරම් යුනිකෝඩ ෆොන්ට තිබුණෙ නැති එක. හැම ලිවීමක්ම එක වගේම තමයි ලියැවුණේ. හැබැයි එහෙම කියලා ලිවීම කවුරුත් නවත්වපු නැති එක වාසනාවක්.

ඉතින් පහුගිය දවසක එලි දැක්වුණු නව යුනිකෝඩ ෆොන්ට 6 අපූර්වත්වයක් අපට ගෙන එයි කියලයි හිතන්නේ. ඒ එක්කම යුනිකෝඩ ෆොන්ට හදන හැටි ගැනත් එහි රීතීනුත් පිළිබඳ සම්පූර්ණ තොරතුරු නොමිලේම ලබා දෙන එක අපේ බස ඉදිරියේ ප්‍රවර්ධනයට හැබෑවටම වැදගත් වේවි. දේශීය අන්තර්ගත ප්‍රවර්ධනය කරන නිමැවුම්කරුවන් වන අපූරු බ්ලොග්කරුවන්ගේ සිට අන්තර්ජාලය භාවිතා කරන බසට හිතැති හැම දෙනා එහි ඉදිරි මඟට දායක වේවි.

හැබැයි මට මුලින්ම ලියන්න පටන්ගන්නකොට ලියා ගන්න ඕන වුණේ තවත් දෙයක් ගැනයි. අපි අවුරුදු ගානකට කලින් දුටු අත් විඳි දෑ කොහොමටවත් ඊළඟ පරපුර අත් දකින එකක් නෑ. මොකද ඔව්නට පෙනෙන්නේ අත් දකින්නේ කවුරුන්ගේ හෝ මහන්සියක ප්‍රතිඵල හිංදා. ඒ වාගේම සිංහල අන්තර්ගතයන් අන්තර්ජාලයේ ප්‍රවර්ධනය කරන්නේ කුමකටද කියන ප්‍රශ්නය අසන්නන්ටත් නොදැනේවි තමන් කිසිදා මේ අත්දැකුම නොලද නිසා එහි ඇති අරුමය එහි ඇති අපූර්වත්වය එහි ඇති ආඩම්බරය එ් හැමටම වඩා එහි මුළුමනින්ම තැවරී ඇති අපේකම.

ඉතින් මට පුංචි වුණත් මේ කතාව ලියා තබන්න හිතුනේ සිංහල බසේ අන්තර්ජාල ආගමනයේ හා පරිණාමයේ ඇති අපූර්වත්වය හා එය ප්‍රවර්ධනයට කැප වූ මහා විසල් පිරිසකගේ හදවතින් හමන අපේ සුවඳ ගැන සැක සිතෙන කාට හෝ අයෙකුට කවදා හෝ දැක බලා ගන්නයි.