වාසනාවන්ත පියෙක් සහ දියණියක්

අතිශය කලබලකාරී කලක් ගත වෙමින් පවතිනවා එදිනෙදා! ඒ නිසා ලිවීමට ඇති ඉඩ ඇහිරිලා ගිහිං.

ඒ නමුත් මිනිසුන්ගේ භාවයන්ගේ අපූර්වත්වය දකින විට ඒ ගැන වචනයක් හෝ ලියැවීම මැනවැයි හිතෙනවා. ඒ පාසැලට සොයුරියව ඇරලන්න ගිය මොහොතේ දුටු අපූරු දසුනක් නිසාවෙන්.

කාලය ඉතා කඩිනමින් ගෙවෙමින් තිබුණ බවට ඇති සලකුණක් වූයේ පාසැල් ඇඳුමින් සැරහී වුන් පොඩි උන් මහත් හදිසියෙන් පාසැල් දොරටුව වෙත දුවනු දැකුමෙන්. මග දෙපස දරුවන් මව්පියන් ආදී බොහෝ දෙනා විවිධ කටයුතු වල නියැලිලා. ඇත්තටම දරුවගේ අවැසිතා බලා පාසැලට දරුවා පිටත්කර හැරීම ඒ තරම් පහසු නොවන බැව් නොකිවමනායි. කුඩා දරුවන් ඉගිල්ලෙන්නට වෙර දරන කුරුළු පැටවුන් මෙන් බෑගය අදිමින් ඉදිරියට ගමන් කලා. අප පාසැල් ගිය යුගයෙන් දශකයකටත් වඩා පසුව වුවත් පාසැලට යන දරුවන්ගේ ගමන එදා වගේමැයි මට සිතුනා.

කෙතරම් පෙර සූදානම් වුවත් බොහෝ දෙනෙක් පාසැලට පැමි‍ණෙන මොහොත අවසන් අඩපැය බැව් නොකිවමනායි. ග්‍රාමීය, අර්‍රධ නාගරික, නාගරික වුවත් එහි ඒ තරම වෙනසක් නෑ. ඉතින් පූර්ණ පහේ නාගරික පාසැලට තමන්ගේ දරුවා නිසි වේලාවට ඇරලීමත් තරමක් අසීරු බැව් පෙනෙන්නේ බොහොමයක් මව්පියන් තම දරුවා පාසැලට ඇරළා විගස දිවයන අයුරු දැකුමෙන්. මේ කඩිමුඩිය තමන්ගේ රථය පැදවීමේදීත් දක්නට ලැබුම එහි ඇති සමාජමය බලපෑමෙහි ප්‍රමාණය දැක්වීමක්. බොහෝ දෙනෙක් මාර්ග නීති තබා අන් රියදුරන් පදිකයන් මායින් නොකරමින් තම රථය දුවවන්නේ කොයි තරම් අසීරු දිවුමක් දැයි නැවත පසක් කර දීම අවැසි නැති බවයි මගේ හැඟුම. කාර්‍යාල වේලාව පාසැල් වේලාව මව් පියන් හා දරුවන් තරඟයක දුවවන බැව් යමෙකුට පෙනී යා හැකි තරමේ කලබලයක් පාසැල අසල දැකිය හැකියි. 

පාසැලට දරුවා ගෙනවිත් හැරලීම සහ දරුවා බසයක හෝ වෑන් රියක පැමිණීම අතර ඇති වෙනස දරුවාට ලබෙන සමාජමය අත් දැකුම් හි ඇති කරන වෙනසට බලපෑමක් ඇති කල හැකි බැව් මගේ පුද්ගලික අදහසයි. එසේ වුවත් අද සමාජය තුල දරුවාගේ ආරක්‍ෂාව ගැන ඇති සහතිකය කුමක්දැයි අයෙකුට පැනයක් නැගිය හැකියි. ඒ නිසාම විය යුතුයි බොහොමයක් මව්පියන් කෙසේ හෝ දරුවා තමා කැටුව යන්නට වෙර දරන්නේ.

ඉතින් එදා උදෑසන මේ කලබලය අතර බොහෝ දරුවන් පාසැල තුලට පිය මැන්නා. බොහෝ දෙමාපියන් තම රථය ගේට්ටුව ළඟට ගෙන දරුවා රථයෙන් මුදා හල අයුරුත් ඉන් පසු කඩිනමින් ඉදිරියට යන අයුරුත් නැවත නැවත අනවරතව සිදු වෙමින් තිබුණා. එනමුත් රථයක් නවත්වා දරුවා බිමට බට පසු වැඩි වේළාවක් රැඳීමට අවකාශ නොතිබුණේ පසුපස රථයෙන් ඉදිරියට යන ලෙස ලැබෙන නලා සන් හඬ නිසාවෙනුයි. එනිසා බොහොමයක් දෙනා තම දරුවා දෙස ක්‍ෂණයෙන් බලා ඉදිරියට ගමන් කලා.

මේ අතර නොනවත්වා ඇති වූ වාහන නලා හඬ බොහොමයක් දෙනාගේ දෙනෙත් ඇද ගත්තා.

ඒ නලා හඬ නැගුනේ තමන්ගේ දියණිය බැස්වීමට ආ එක් තාත්තා කෙනෙකුගෙන් එවැනිම දියණියක් බැස්වීමට ආ තවත් තාත්තා කෙනෙකුටයි. වෙනස නම් එක් අයෙක් නවීන මෝටර් රථයකත් අනිත් පියා පාපැදියකත් පැමිණ සිටීමයි. පා පැදියෙහි පැමිණි පියා දරුවා බස් වා විගසින් පා පැදිය අයිනට කර ගෙන නවතා තැබුවා. ඉදිරියට ගත් මොටර් රථය ඇතුළු තවත් රථ පෙළක් ම ඔහු දෙස රවා බලන්නට ඇති.

ඉදිරියට ගත් මොටර් රියෙන් බට කුඩා දැරිය පාසැලේ ගේට්ටුව අසලට යාමටත් පෙර රථය වේගයෙන් ඉදිරියට ඇදී ගියා. තම පියාගේ  දෑතේ උණුසුමින් බිමට බට පා පැදියේ පැමිණි දැරිය පියා ගේ දෑත අල්ලා මොනවාදෝ කියා වට පිට බලමින් හිනැහෙමින් ගේට්ටුව තුලින් පාසැල් බිමට පිවිසුණා. ඇගේ පියා පා පැදිය පසෙක තබා ඈ දෙස හිනැහෙමින් බලා සිටියා. සුමුදු උදා හිරු රැස් පොළව සිප ගන්නා ඒ උදෑසන පියෙකුගේ ආදරය තුරුළු කරගත් කුඩා දැරිය ඈතට යන තෙක්ම සිහින කැටි කරගත් පියෙකු බලා සිටියා.

මේ සිදුවීම දුටු මට සැබැවින් ම පා පැදියෙන් තම දරුවා සමඟ ආ තාත්තා කොයි තරම් වාසනාවන්ත දැයි සිතුණා.

"බීප්"  "බීප්"

මහ හඬ නැගූ පිටු පසින් ආ රථයේ රියදුරු රවමින් මා දෙස බැලුවා.

"බහින්න ලෑස්ති වෙන්න" යැයි කියමින් මමත් රථය ගේට්ටුව වෙත ගෙන ගියා.

සමහර විටක සමහර දෙනා කොහේ කොහොම සිටියත් සැබෑ වාසනාවන්තයින්.....................!!!