Sunday, January 8, 2012

නුඹ එන තුරු

සිත් ගිම් නිවා
ආ මුදු පවන් රළ
සුවඳ වී අප ජීවිතේ
අරුණක් ව හැඟුමක්
සිනාසෙයි එනතුරා
පෙරමග අප වෙතේ


හද නැවුම් හැඟුමන් පිබිද විත්
නුඹ නැගෙන ආකහ වසා ලන්නට
හිරු සඳු තරුද මඟ බලා ඉන්නේ
නුඹේ පෙර මග සිනාසෙන්නට

ගහ කොළද පිණි පොද වැටී යයි
නුඹ පා පියුම් පොඩි දොවා ලන්නට
සිහින සුරඟන සිනාසෙයි
නුඹ හොවා තුරුලේ සනසවන්නට

No comments:

Post a Comment

සටහනක් තබා යන්න! කිව යුතු යමක් වේ නම් එය සටහන් කිරීම හැමටම වැඩදායක වෙයි නොවැ!

Leave Your Comments!